Yesss, het is weer januari! A.Vogel blog

Yesss, het is weer januari!

Wat een opluchting! Het is januari. Over en uit met die vreselijke eetfestijnen. Die ik zelf overigens wel redelijk kan weerstaan… maar ja… zo’n 2-jarige heeft echt lak aan je als je zegt dat al die chocoladekerstballen, schuimkransjes, mega-snoepkerstmannen en met dikke suikerkorrels besprenkelde kerstkoekjes (alsof er zónder nog niet genoeg in zat…) niet bepaald gezond zijn. “Maar ik vind dat zo lekker” is het argument van mijn dochter. Bijna – bijna – zwicht ik dan voor die lieve, treurige oogjes voor me. Bijna.

Kindermarketing werkt! Helaas…

Er is alleen nog een ander probleem. Een soort van extern, niet te beïnvloeden, maar ultrasterk aanwezig probleem. De opa’s en oma’s zwichten namelijk wél. Alsof al mijn eetregels ineens wegvallen als er één opa of oma in een straal van een meter om mijn kind zwermt. En zo kwam het dat mijn dochter op 1 december jongstleden voor het eerst in haar jonge leventje geconfronteerd werd met… een decemberkalender. Ja, zo’n ding met chocolaatjes ja. Extra aantrekkelijk gemaakt door de Disney prinsessen – allemaal! – op de voorkant te zetten (ja, kindermarketing werkt… extreem goed zelfs tot mijn grote spijt). Ik wierp oma een vernietigende blik toe. Maar het mocht niet meer baten. Elin had al dondersgoed door wat hier de bedoeling van was. Hier krijg ik werk mee, voelde ik in elke cel die mijn lichaam telt…

Creatief snoepen!

Die decemberkalender op zich vond ik nog niet eens het grootste probleem. Het échte probleem is dat ik met zo’n suikerkalender word gedwongen om mijn kind iedere dag met snoep in aanraking te brengen. En dat elke dag snoepen dus ‘normaal’ wordt. Maar goed… die kalender was er al. En het eerste chocolaatje was onder toeziend oog van oma al naar binnen gewerkt. Dus was het aan mij de taak om creatief te zijn voor de volgende 23 dagen.

85% pure Sneeuwwitjes

Vakkundig heb ik het grootste deel van de chocolaatjes uit de vormpjes gewurmd. Wat namelijk wél handig is van die kalenders is dat de plasticjes eronder voorgevormde figuurtjes bevatten. Reepje 85% pure chocolade smelten en er vervolgens in gieten doet dan wonderen, kan ik je zeggen. Beetje kokosolie er doorheen roeren doet nog wat éxtra’s voor de smaak. En mijn dochter maakt het niet veel uit of ze nou een Sneeuwwitje van melkchocolade eet (met weet ik veel hoeveel geraffineerde suikers) of een Sneeuwwitje van pure, biologische chocolade met 85% cacao. Als ze dan toch snoept werkt ze tenminste al het goede van ‘superfood’ cacao naar binnen. Met hooguit een klein beetje onbewerkte suikers. Zij blij, ik blij. Maar feit blijft: goddank is het januari. Weg met die kalender!