Gezond eten met kinderen

Hand over het hart

Bienvenuti, grazi en arrivederci. Dat is zo ongeveer het Italiaans dat ik spreek. Maar met handen en voeten krijg je gelukkig ook een tafeltje in een Italiaans restaurant. Een plekje naast het kinderdisco-plein zelfs, hoeveel mazzel kun je hebben;-). Dochter Elin was meteen gevlogen, dus ik had de ogen en handen vrij om de kaart eens goed te bestuderen. Elin was de hele reis al bekogeld met stukjes komkommer, olijven, gezond notenbrood en eigen gebakken, suikervije, tarwevrije en glutenvrije kokoskoekjes (met vanille!) dus streek ik mijn hand over mijn hart en besloot dat ze wel een keer patatjes mocht eten. Maar dan wel met een biologisch rundvleesworstje en wat rauwkost erbij.

Ongezonde kindermenu’s

Kindermenu’s zijn in de regel niet heel gezond. Dat mag geen geheim meer heten. Patat, frikandel, kipnuggets, vissticks (die laatste blijken overigens tegenwoordig wel héél goed voor de weerstand door bepaalde toevoegingen…ahum…zijn er écht mensen die dat geloven?). Meestal laten mijn man en ik Elin dan ook gewoon met ons mee eten. Maar goed, dit keer dus niet. Tot haar grote plezier natuurlijk. Na ongeveer een kwartier zag ik vanuit mijn ooghoek de serveerster aankomen. Ze stopte bij ons tafeltje met het bord voor Elin in haar handen…

Snoep erbij? Dat gaat er niet in

Patat? Check (maagpijn bij mama)! Worstje? Check (iets beter gevoel bij mama). Rauwkost? “Dat komt nog mevrouw, dat zit niet standaard bij het kindermenu.” Dus… :-. Maar tot mijn grote verbazing zat er kennelijk wel iets anders standaard bij het kindermenu. Twee andere ietsen, om precies te zijn. Mijn mond viel bijna open en vol onbegrip keek ik van de serveerster, naar het bord, naar mijn man, en weer terug naar de serveerster. Ik geloof dat mijn mond zelfs wat open hing. Moet er lullig uit hebben gezien. Maar kom op, een lolly en een zakje Haribo snoepjes (of enig Italiaanse variant daarop) bij het kindermenu? Hoe maak je een toch al niet al te gezond kindermenu nóg ongezonder? En waar denk je überhaupt dat een kind mee gaat beginnen? Om vervolgens geen trek meer te hebben? Onbegrijpelijk. Of is de logica: ongezond past goed bij ongezond? Dan snap ik de brug nog. Hoewel ik hem wél extreem afkeur. Nu ben ik op vakantie echt wel wat losser met mijn voedingsregeltjes. Een ijsje hoort erbij in de vakantie. Maar snoepjes als lokkertje bij een kindermenu? Dat gaat er bij mij (en bij haar) niet in…

Wat niet weet wat niet deert

Gelukkig had ik mazzel. Elin was al druk de Hokey Pokey aan het dansen met haar nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Dus die had helemaal niks in de gaten. Wat ik heb gedaan? Het snoepgoed zo ver mogelijk wegstoppen. In de tas, ver weg, onder de dubbele bodem. Wat niet weet, wat niet deert. Als kinderen geen snoep zien, talen ze er ook niet naar. Maar zien ze het wel, dan is dat ook het enige wat ze willen. Alsof de suiker rechtstreeks naar hun smaakpapillen wappert. Eerst eten dan spelen is bij ons in restaurants vanaf nu dus omgedraaid. Puur uit voorzorg. Zodat ik – zonder dat ze het ziet – het eventueel aanwezige snoep eerst kan verdonkeremanen!